بار دیگر صحنه باشکوه حضور میلیون ها انسان برای انتخاب نمایندگان مردم، در شرف شکل گیری است وکم کم بازار تعریف و تمجیدهای به حق و ناحق رونق می گیرد.
به گزارش چی 24 به نقل از معاونت تبلیغ و آموزش های کاربردی حوزه های علمیه:
بار ديگر صحنه‌ي باشكوه حضور ميليون‌ها انسان براي انتخاب نمايندگان مردم، در شرف شكل گيري است. كم كم بازار تعريف و تمجيدهاي به حق و ناحق رونق مي‌گيرد و انبوه مردم حيران در لا به لاي هزاران فرياد و هياهو به دنبال صدايي مي‌گردند كه حقيقتي بيان كند و راهي نشان دهد.
در اين ميان، انسان‌هاي باايمان دل در گرو راهنمايي علماي دين و روحانيان داشته، از آنان استمداد مي‌جويند.
نيز بي دريغ براي احياي حق از عنوان و آبرو گذشته، در دفاع از نظام اسلامي به نشر نور مي‌پردازند تا هر كس به اندازه‌ي قابليت و توانش بهره گيرد.
به نظر مي‌رسد، اگر روحانيان وراي چهارچوب‌هاي جناحي و بر اساس معارف و دستورهاي قرآن و اهل بيت مردم را با ملاك‌هاي تشخيص نمايندگان شايسته آشنا سازند، ضمن حفظ آبروي روحانيت، تكليف خويش را به انجام رسانده‌اند.
1- عدالت
عدالت - كه به راحتي وصف مي‌شود و به سختي جامه‌ي عمل مي‌پوشد - گاه با توفان هواهاي نفساني رو به رو شده، كاخ زرين و سحرانگيزش فرو مي‌پاشد و جز نامي از آن برجاي نمي‌ماند.
انتخابات فضاي توفان خيزي است كه امواج رياست طلبي، كينه ورزي، باندبازي و. . . را به جنبش وا مي‌دارد و برج و باروي معنويت و پاكي را در معرض خطر قرار مي‌دهد. گروهي با ورود به صحنه‌ي انتخابات همه‌ي بايدها و نبايدهاي ديني و اخلاقي را فراموش كرده، به بازيگري تبديل مي‌شوند كه براي رسيدن به هدف از هر كلام و سخني بهره مي‌گيرد و در حالي كه از عدالت سخن مي‌گويد روح عدالت را در مسلخ دشمني‌ها ذبح مي‌كند.
قرآن مجيد مي‌فرمايد:
«يا ايها الذين آمنوا كونوا قوامين لله شهداء بالقسط ولا يجرمنكم شنئان قوم علي ان لا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوي واتقو الله ان الله خبير بما تعملون »
اي اهل ايمان، همواره نگهبان قانون خدا باشيد و به انصاف و عدالت گواهي دهيد و دشمني با جمعيتي، شما را به گناه و ترك عدالت نكشاند. عدالت را رعايت كنيد كه عدالت به تقوا نزديك تر است. از خشم خدا بترسيد كه خداوند به آنچه انجام مي‌دهيد آگاه است.
جناح بندي، انگ زدن، آبروي ديگران بردن و هتاكي هرگز با عدالت و روح تقوا سازگار نبوده، تنها خلاف شرع انجام دادن و رايگان جهنم رفتن است.
2- سهم انسان در سرنوشت
مجلس شوراي اسلامي، كه ركن اصلي در تصويب قوانين كشور بوده، در نصب و عزل وزيران دارد و مي‌تواند بر قوه‌ي مجريه نظارت داشته، در سمت گيري كل نظام به سوي صلاح و فساد تاثيري انكارناپذير گذارد.
سرنوشت ملت در مجلس رقم مي‌خورد و گاه تصميم گيري‌هاي مجلس در مسائل پيچيده‌ي جهاني، به ويژه دنياي اسلام، آثاري شگرف و بنيادين برجاي مي‌نهد.
مردم مي‌توانند با انتخاب نمايندگان مجلس در جهت حاكميت اسلام و قوانين الهي و يا ترويج ضديت با دين گامي اساسي بردارند و در يك كلمه سمت نيكبختي يا نگون بختي جامعه را مشخص كنند.
اگر در جامعه يي عروج الي الله به انحطاط و سقوط، و فرهنگ الهي به فرهنگ شيطاني تبديل شود، نعمت‌هاي خداوند به نقمت‌ها تغيير مي‌يابد. قرآن مجيد مي‌فرمايد:
«ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم ».
خداوند سرنوشت قومي را تغيير نمي‌دهد مگر آن كه آن‌ها خود تغيير كنند.
انسان ها، افزون بر سرنوشت مردمي، از سرنوشت گروهي نيز برخوردارند و رفتار آن‌ها در سرنوشت فردي و گروهي مؤثر است. اگر راهي پيش گيرند كه به پاكي و خدا محوري جامعه بينجامد، اجتماع از بركات آسماني و زميني سرشار مي‌شود. قرآن مجيد مي‌فرمايد:
«ولو ان اهل القري امنوا واتقوا لفتحنا عليهم بركات من السماء والارض ولكن كذبوا فاخذناهم بما كانوا يكسبون ».
اگر مردمان آبادي‌ها ايمان مي‌آوردند و تقوا پيشه مي‌كردند، بركات آسمان و زمين را بر آنان مي‌گشوديم؛ ولي آن‌ها (حقايق را) تكذيب كردند ما نيز آنان را به كيفر كردارشان رسانديم.
اگر پارسايان و نيكان زمام امور جامعه را در دست گيرند، بستر حركت مردم به سوي صلاح و پاكي را فراهم مي‌آورند و با رساندن جامعه به قلمرو تقوا، زمينه‌ي گشاده شدن درهاي بركات آسماني و زميني را آماده مي‌سازند.
اما چنانچه مردم فاسدان را برگزينند، جامعه به سمت حكومت فاسدان حركت مي‌كند و خداوند ستمگران را بر مردم چيره خواهد كرد. امام جواد عليه السلام مي‌فرمايد:
وكل امة قد رفع الله عنهم علم الكتاب حين نبذوه وولاهم عدوهم حين تولوه.
هر امتي، وقتي خودشان به كتاب آسماني بي اعتنايي كردند، خداوند دانش كتاب را از آن‌ها باز گرفت؛ و آن گاه كه سلطه و رياست دشمنان را پذيرفتند، خداوند دشمن را بر آنان چيره ساخت.
براي مجلس شوراي اسلامي بايد افرادي را برگزيد كه از سويي با تمام وجود در جهت اجراي دستورهاي اسلامي بكوشند و از سوي ديگر، با هر گونه سلطه پذيري مخالفت ورزيده هويت ديني اسلامي و ملي كشور را به بيگانگان و دشمنان اسلام نفروشند.
سپس امام عليه السلام درباره‌ي نشانه‌هاي بي اعتنايي به كتاب مي‌فرمايد: ظاهر كتاب را مورد توجه قرار مي‌دهند، ولي قوانين آن را تحريف مي‌كنند؛ كتاب را مي‌خوانند، اما دستورهاي آن را رعايت نمي‌كنند.
نادانان از حفظ صورت كتاب شادمان مي‌شوند، ولي دانشمندان به سبب عدم رعايت قوانين كتاب در اندوه فرو مي‌روند.
همچنين آن حضرت درباره علائم بي اعتنايي به كتاب مي‌فرمايد: مردم براي فهم كتاب به جاهلان رجوع مي‌كنند. بدين ترتيب، نادانان آن‌ها را به فساد و تباهي مي‌كشند.
3- اهميت سابقه‌ي افراد
انقلابي كه به بهاي خون هزاران تن از شريف ترين انسان‌ها شكل گرفته نبايد به دست ناآگاهان و نااهلاني سپرد كه توانايي درك اهميت آن را ندارند و به دليل آن كه برايش بهايي نپرداخته اند، براي حفظ آن انگيزه يي ندارند.
براي جايگاه حساسي چون مجلس بايد كساني را برگزيد كه در كوران حوادث قبل و بعد از انقلاب ثبات راي و استواري ايمان خويش را به اثبات رسانده‌اند. امير مؤمنان علي عليه السلام به مالك اشتر مي‌نويسد:
«وتوخ منهم اهل التجربة والحياء من اهل البيوتات الصالحة والقدم في الاسلام المتقدمة ».
از بين كارگزارانت به كساني مسئوليت ده كه از ويژگي‌هاي زير برخوردار باشند:
1. تجربه و توانايي انجام كار 2. حيا 3. خانواده‌ي صالح 4. پيشينه‌ي ايماني
آنان كه در عرصه‌ي عمل آزموني پشت سر ننهاده و در فعاليت‌هاي انقلابي تجربه يي نيندوخته‌اند و يا آن كه در عمل و تجربه، ناتواني و ضعف ايمان خويش را اثبات كرده اند، براي ورود به مجلس شوراي اسلامي مناسب نيستند.
امروز ديدگان همه‌ي پاكان به ما دوخته شده است. گرچه ميان ما حضور ندارند ليكن نگران آينده و حاكميت نااهلان بر جامعه‌اند.
علي عليه السلام درباره‌ي تاسف و اندوه خويش از حكومت ابلهان و گنهكاران چنين مي‌فرمايد:
«به خدا سوگند، اگر يك تنه با (معاويه و سپاهيانش) رو به رو شوم و آن‌ها روي زمين را پر كرده باشند، از آنان هراسي ندارم؛ و من به گمراهي آنان و هدايت خويش بينايم و از جانب پروردگارم به يقين و باور دست يافته ام، من به شهادت و ملاقات خداوند مشتاقم و در انتظار ثواب الهي به سر مي‌برم.
«ولكني آسي ان يلي امر هذه الامة سفهائها وفجارها فيتخذوا مال الله دولا وعباده خولا والصالحين حربا والفاسقين حزبا».
ولي از آن تاسف مي‌خورم كه امور مردم به دست نادانان و گناه كاران بيفتد. آنان مال خدا را دست به دست بين خود مي‌گردانند، بندگان خدا را برده‌ي خويش مي‌سازند، با نيكان مي‌جنگند و بدكاران را ياور خويش قرار مي‌دهند. آري، امام عليه السلام همواره از سلطه‌ي انسان‌هاي فاسق و بي دين بر جامعه اسلامي نگران و اندوهگين است.
اميد كه احساس پاك آن مرد عدالت و پارسايي از پس قرن ها، بيش از پيش در دل شيفتگانش تجلي كند و به انتخاب انسان‌هاي شايسته بينجامد.
بار ديگر صحنه‌ي باشكوه حضور ميليون‌ها انسان براي انتخاب نمايندگان مردم، در شرف شكل گيري است. كم كم بازار تعريف و تمجيدهاي به حق و ناحق رونق مي‌گيرد و انبوه مردم حيران در لا به لاي هزاران فرياد و هياهو به دنبال صدايي مي‌گردند كه حقيقتي بيان كند و راهي نشان دهد.
در اين ميان، انسان‌هاي باايمان دل در گرو راهنمايي علماي دين و روحانيان داشته، از آنان استمداد مي‌جويند.
نيز بي دريغ براي احياي حق از عنوان و آبرو گذشته، در دفاع از نظام اسلامي به نشر نور مي‌پردازند تا هر كس به اندازه‌ي قابليت و توانش بهره گيرد.
به نظر مي‌رسد، اگر روحانيان وراي چهارچوب‌هاي جناحي و بر اساس معارف و دستورهاي قرآن و اهل بيت مردم را با ملاك‌هاي تشخيص نمايندگان شايسته آشنا سازند، ضمن حفظ آبروي روحانيت، تكليف خويش را به انجام رسانده‌اند.
1- عدالت
عدالت - كه به راحتي وصف مي‌شود و به سختي جامه‌ي عمل مي‌پوشد - گاه با توفان هواهاي نفساني رو به رو شده، كاخ زرين و سحرانگيزش فرو مي‌پاشد و جز نامي از آن برجاي نمي‌ماند.
انتخابات فضاي توفان خيزي است كه امواج رياست طلبي، كينه ورزي، باندبازي و. . . را به جنبش وا مي‌دارد و برج و باروي معنويت و پاكي را در معرض خطر قرار مي‌دهد. گروهي با ورود به صحنه‌ي انتخابات همه‌ي بايدها و نبايدهاي ديني و اخلاقي را فراموش كرده، به بازيگري تبديل مي‌شوند كه براي رسيدن به هدف از هر كلام و سخني بهره مي‌گيرد و در حالي كه از عدالت سخن مي‌گويد روح عدالت را در مسلخ دشمني‌ها ذبح مي‌كند.
قرآن مجيد مي‌فرمايد:
«يا ايها الذين آمنوا كونوا قوامين لله شهداء بالقسط ولا يجرمنكم شنئان قوم علي ان لا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوي واتقو الله ان الله خبير بما تعملون »
اي اهل ايمان، همواره نگهبان قانون خدا باشيد و به انصاف و عدالت گواهي دهيد و دشمني با جمعيتي، شما را به گناه و ترك عدالت نكشاند. عدالت را رعايت كنيد كه عدالت به تقوا نزديك تر است. از خشم خدا بترسيد كه خداوند به آنچه انجام مي‌دهيد آگاه است.
جناح بندي، انگ زدن، آبروي ديگران بردن و هتاكي هرگز با عدالت و روح تقوا سازگار نبوده، تنها خلاف شرع انجام دادن و رايگان جهنم رفتن است.
2- سهم انسان در سرنوشت
مجلس شوراي اسلامي، كه ركن اصلي در تصويب قوانين كشور بوده، در نصب و عزل وزيران دارد و مي‌تواند بر قوه‌ي مجريه نظارت داشته، در سمت گيري كل نظام به سوي صلاح و فساد تاثيري انكارناپذير گذارد.
سرنوشت ملت در مجلس رقم مي‌خورد و گاه تصميم گيري‌هاي مجلس در مسائل پيچيده‌ي جهاني، به ويژه دنياي اسلام، آثاري شگرف و بنيادين برجاي مي‌نهد.
مردم مي‌توانند با انتخاب نمايندگان مجلس در جهت حاكميت اسلام و قوانين الهي و يا ترويج ضديت با دين گامي اساسي بردارند و در يك كلمه سمت نيكبختي يا نگون بختي جامعه را مشخص كنند.
اگر در جامعه يي عروج الي الله به انحطاط و سقوط، و فرهنگ الهي به فرهنگ شيطاني تبديل شود، نعمت‌هاي خداوند به نقمت‌ها تغيير مي‌يابد. قرآن مجيد مي‌فرمايد:
«ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم ».
خداوند سرنوشت قومي را تغيير نمي‌دهد مگر آن كه آن‌ها خود تغيير كنند.
انسان ها، افزون بر سرنوشت مردمي، از سرنوشت گروهي نيز برخوردارند و رفتار آن‌ها در سرنوشت فردي و گروهي مؤثر است. اگر راهي پيش گيرند كه به پاكي و خدا محوري جامعه بينجامد، اجتماع از بركات آسماني و زميني سرشار مي‌شود. قرآن مجيد مي‌فرمايد:
«ولو ان اهل القري امنوا واتقوا لفتحنا عليهم بركات من السماء والارض ولكن كذبوا فاخذناهم بما كانوا يكسبون ».
اگر مردمان آبادي‌ها ايمان مي‌آوردند و تقوا پيشه مي‌كردند، بركات آسمان و زمين را بر آنان مي‌گشوديم؛ ولي آن‌ها (حقايق را) تكذيب كردند ما نيز آنان را به كيفر كردارشان رسانديم.
اگر پارسايان و نيكان زمام امور جامعه را در دست گيرند، بستر حركت مردم به سوي صلاح و پاكي را فراهم مي‌آورند و با رساندن جامعه به قلمرو تقوا، زمينه‌ي گشاده شدن درهاي بركات آسماني و زميني را آماده مي‌سازند.
اما چنانچه مردم فاسدان را برگزينند، جامعه به سمت حكومت فاسدان حركت مي‌كند و خداوند ستمگران را بر مردم چيره خواهد كرد. امام جواد عليه السلام مي‌فرمايد:
وكل امة قد رفع الله عنهم علم الكتاب حين نبذوه وولاهم عدوهم حين تولوه.
هر امتي، وقتي خودشان به كتاب آسماني بي اعتنايي كردند، خداوند دانش كتاب را از آن‌ها باز گرفت؛ و آن گاه كه سلطه و رياست دشمنان را پذيرفتند، خداوند دشمن را بر آنان چيره ساخت.
براي مجلس شوراي اسلامي بايد افرادي را برگزيد كه از سويي با تمام وجود در جهت اجراي دستورهاي اسلامي بكوشند و از سوي ديگر، با هر گونه سلطه پذيري مخالفت ورزيده هويت ديني اسلامي و ملي كشور را به بيگانگان و دشمنان اسلام نفروشند.
سپس امام عليه السلام درباره‌ي نشانه‌هاي بي اعتنايي به كتاب مي‌فرمايد: ظاهر كتاب را مورد توجه قرار مي‌دهند، ولي قوانين آن را تحريف مي‌كنند؛ كتاب را مي‌خوانند، اما دستورهاي آن را رعايت نمي‌كنند.
نادانان از حفظ صورت كتاب شادمان مي‌شوند، ولي دانشمندان به سبب عدم رعايت قوانين كتاب در اندوه فرو مي‌روند.
همچنين آن حضرت درباره علائم بي اعتنايي به كتاب مي‌فرمايد: مردم براي فهم كتاب به جاهلان رجوع مي‌كنند. بدين ترتيب، نادانان آن‌ها را به فساد و تباهي مي‌كشند.
3- اهميت سابقه‌ي افراد
انقلابي كه به بهاي خون هزاران تن از شريف ترين انسان‌ها شكل گرفته نبايد به دست ناآگاهان و نااهلاني سپرد كه توانايي درك اهميت آن را ندارند و به دليل آن كه برايش بهايي نپرداخته اند، براي حفظ آن انگيزه يي ندارند.
براي جايگاه حساسي چون مجلس بايد كساني را برگزيد كه در كوران حوادث قبل و بعد از انقلاب ثبات راي و استواري ايمان خويش را به اثبات رسانده‌اند. امير مؤمنان علي عليه السلام به مالك اشتر مي‌نويسد:
«وتوخ منهم اهل التجربة والحياء من اهل البيوتات الصالحة والقدم في الاسلام المتقدمة ».
از بين كارگزارانت به كساني مسئوليت ده كه از ويژگي‌هاي زير برخوردار باشند:
1. تجربه و توانايي انجام كار 2. حيا 3. خانواده‌ي صالح 4. پيشينه‌ي ايماني
آنان كه در عرصه‌ي عمل آزموني پشت سر ننهاده و در فعاليت‌هاي انقلابي تجربه يي نيندوخته‌اند و يا آن كه در عمل و تجربه، ناتواني و ضعف ايمان خويش را اثبات كرده اند، براي ورود به مجلس شوراي اسلامي مناسب نيستند.
امروز ديدگان همه‌ي پاكان به ما دوخته شده است. گرچه ميان ما حضور ندارند ليكن نگران آينده و حاكميت نااهلان بر جامعه‌اند.
علي عليه السلام درباره‌ي تاسف و اندوه خويش از حكومت ابلهان و گنهكاران چنين مي‌فرمايد:
«به خدا سوگند، اگر يك تنه با (معاويه و سپاهيانش) رو به رو شوم و آن‌ها روي زمين را پر كرده باشند، از آنان هراسي ندارم؛ و من به گمراهي آنان و هدايت خويش بينايم و از جانب پروردگارم به يقين و باور دست يافته ام، من به شهادت و ملاقات خداوند مشتاقم و در انتظار ثواب الهي به سر مي‌برم.
«ولكني آسي ان يلي امر هذه الامة سفهائها وفجارها فيتخذوا مال الله دولا وعباده خولا والصالحين حربا والفاسقين حزبا».
ولي از آن تاسف مي‌خورم كه امور مردم به دست نادانان و گناه كاران بيفتد. آنان مال خدا را دست به دست بين خود مي‌گردانند، بندگان خدا را برده‌ي خويش مي‌سازند، با نيكان مي‌جنگند و بدكاران را ياور خويش قرار مي‌دهند. آري، امام عليه السلام همواره از سلطه‌ي انسان‌هاي فاسق و بي دين بر جامعه اسلامي نگران و اندوهگين است.
اميد كه احساس پاك آن مرد عدالت و پارسايي از پس قرن ها، بيش از پيش در دل شيفتگانش تجلي كند و به انتخاب انسان‌هاي شايسته بينجامد.
